Un día.

Un día coma outro calquera,
as nosas miradas cruzáronse
na rúa do desexo.
Deixou de ser un día calquera.
Pasou a se-lo día.
Foise o día e chegou a noite.
A escuridade sen lúa chea,
sen primavera.
Tan so os acordeóns da soidade
soaban sen interrupción.
Os meus ollos;
cansos de escuridade,
sairon ve-las estrelas,
e a fermosura daquela noite,
aumentou as miradas, o desexo.
Rompe o día .
Votarei de menos as estrelas.